به نقل از «فرارو»

برنده «بازی صبر» ایران است یا آمریکا؟

تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۳۵۳۵۰

تا آنجا که به واشنگتن و لندن مربوط می‌شود، انتقام جویی غرب در یمن به معنای انتقال یک پیام روشن به ایران است – متوقف کنید. اما چرا این گزینه؟ جیمی دتمر ۱۵ ژانویه در نشریه پولیتیکو نوشت: جو بایدن، رئیس جمهور ایالات‌متحده، در اقدامی پیشگیرانه برای هشدار دادن به ایران و گروه‌های نیابتی اش در پی حملات اکتبر حماس به جنوب اسرائیل، به اختصار گفت: «نکنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»، اما توصیه کوتاه شده او همچنان بی‌اثر باقی مانده است.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ همان‌طور که کلودیوس پادشاه غمگین در نوشته‌های شکسپیر می‌گوید: «وقتی پیکان کمان‌ها می‌آیند، دانه دانه نمی‌آیند، بلکه به‌صورت انبوه و در قالب دسته‌ها می‌آیند.» در حالی که قدرت‌های غربی خشمگین اکنون تلاش می‌کنند تا تشدید تنش در خاورمیانه را متوقف کنند، این دسته‌ها و گروه‌های تحت حمایت ایران هستند که نگرانی را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورند.

تهران با بالا بردن خطرات در هر مرحله، اقدامات شرکای خود - حزب الله لبنان، شبه‌نظامیان شیعه در عراق و سوریه و یمنی‌ها در دریای سرخ - را به دقت تنظیم می‌کند تا حماس را از نابودی توسط اسرائیل انتقام جو نجات دهد؛ و از میان این همه نیز، بیش از ده‌ها حمله یمنی‌ها در دریای سرخ از آستانه قدرت‌های غربی عبور کرد، با این هدف که ایالات متحده و بریتانیا را به تغییر موضع دفاعی خود به اهداف و نفرات در یمن ترغیب کند.

به طور خصوصی، ایالات متحده هشدار خود را از طریق کانال‌های دیپلماتیک تقویت کرده است و گرانت شاپس، وزیر دفاع بریتانیا، به‌طور علنی بر این پیام تاکید کرد و گفت: «صبر غرب در حال تمام شدن است» و ایران باید به یمنی‌ها و دستیاران منطقه ای اش بگوید که «اقدامات خود را متوقف کنند و از این‌کار دست بکشند.» با وجود این، بسیار جای سوال است که آیا تهران به این توصیه توجه خواهد کرد یا خیر.

هیچ چیزی در DNA تهران وجود ندارد که حاکی از عقب‌نشینی آن باشد. در واقع، ایران دلایل زیادی برای پافشاری دارد، زیرا نمی‌تواند حماس را کنار بگذارد. انجام این کار اعتماد سایر گروه‌های مورد حمایت ایران را تضعیف می‌کند و نفوذ آن را در منطقه با افول مواجه می‌کند.

همچنین از منظر ایران، استراتژی فرسایش و ترساندن قدرت‌های غربی با دورنمای تشدید تنش، کارساز است. شبح گسترش جنگ در خاورمیانه برای واشنگتن و دولت‌های اروپایی که درگیر مشکلات دیگری هستند، وحشتناک است. بهتر است آن‌ها اسرائیل را تحت فشار قرار دهند تا عملیات نظامی در غزه را متوقف کند و قدرت حماس را حفظ کند.

این همان چیزی است که تهران در تلاش است آن را مهندسی کند و تصمیم‌گیرندگان ایرانی به هر دلیلی فکر کنند این شرط‌بندی نتیجه خواهد داد.

اوکراین در حال تبدیل شدن به یک داستان هشدار‌دهنده است. به نظر می‌رسد عزم غرب رو به زوال است و کنگره ایالات متحده در دعوا‌های حزبی غرق شده است و بسته کمکی مهم برای اوکراین را به تاخیر می‌اندازد - بسته‌ای که اروپایی‌ها نمی‌توانند از آن استفاده کنند. بنابراین، اول صبر چه کسی به پایان می‌رسد - غرب یا ایران و نایبانش؟

از بین بردن حوثی‌ها برای ایالات متحده و بریتانیا هیچ موفقیتی نخواهد بود. در سال ۲۰۱۵، پس از اینکه حوثی‌های مقاوم، صنعا پایتخت یمن را کنترل کردند، عربستان سعودی فکر کرد که می‌تواند به سرعت آن‌ها را با کمپین بمباران در شمال یمن منهدم کند. اما نزدیک به یک دهه بعد، ریاض در تلاش است تا خود را بیرون بکشد و آماده است اگر حوثی‌ها او را تنها بگذارند، از آنجا دور شود.

امارات متحده عربی در جنوب کشور موفق‌تر بود و چکمه‌ها را روی زمین گذاشت و شبه نظامیان محلی را در مکان‌هایی که حوثی‌ها نفوذی نداشتند، آموزش داد. اما ایالات متحده و بریتانیا پیروی از مدل امارات متحده عربی را پیشنهاد نمی‌کنند. آن‌ها از الگوی عربستان پیروی می‌کنند، البته با هدف بسیار محدودتر توقف تهدید‌های علیه ترافیک تجاری در دریای سرخ.

علاوه بر این، ایمان غربی‌ها به کارآیی کمپین‌های بمب‌گذاری - به‌ویژه بمباران نامنظم و دمدمی مزاج - قبلا ثابت شده که ناکارآمد است. کمپین‌های بمباران هوایی نتوانست صدام را به خودی خود به عقب براند و شبه‌نظامیان همسو با ایران در عراق و سوریه به حملات هوایی غرب اهمیت نداده و حتی آن را نشانه افتخار می‌دانند - بسیار شبیه حوثی‌ها که از قضا در سال ۲۰۲۱ توسط بایدن از لیست تروریستی ایالات متحده خارج شدند. به نظر می‌رسد آن‌ها از حضور خود در لیگ بزرگان لذت می‌برند.

یمنی‌های آزمایش شده، جنگ زده و چابک، به لطف ایران به خوبی مجهز هستند و حتی می‌توانند از تهران انتظار تجهیز نظامی داشته باشند. آن‌ها همچنین کنترل محکمی بر قلمرو خود دارند. مانند حماس، حوثی‌ها از مرگ و ویرانی نگران نیستند و این امر باعث می‌شود که آن‌ها به ویژه در هر موضوعی سرسخت شوند و اگر آمریکا بخواهد این سرعت را ادامه دهد، ممکن است به باتلاق کشیده شود، چرا که تنها راه برای جلوگیری از تجهیز مجدد یمنی‌ها توسط ایران، محاصره دریایی یمن خواهد بود.

تعداد کمی از تحلیلگران باتجربه فکر می‌کنند حوثی‌ها به راحتی به غار خزیده خواهند شد. تام شارپ، کاپیتان سابق نیروی دریایی سلطنتی و افسر متخصص جنگ ضد هوایی، گفت که او پیشنهاد می‌کند «فقط [از آنجا]دور شوید.» او هفته گذشته نوشت: «دور دماغه (امید نیک) را به یک امر عادی تبدیل کنید. وی خاطرنشان کرد، حملات علیه یمنی‌ها به میزانی که دریای سرخ را دوباره امن کند، بدون خطر درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر که در آن ایالات متحده، بریتانیا و دوستانش به حمایت از اسرائیل می‌جنگند، دشوار است؛ و این نیمی از مشکل است.

اکنون از دید بسیاری از مردم منطقه، در دام درگیری‌های شدید گرفتار شده اند و قدرت‌های غربی به عنوان عاملی برای مرگ و ویرانی غزه دیده می‌شوند.

با افزایش شمار کشته شدگان غیرنظامی در فلسطین، حامیان غربی اسرائیل به طور فزاینده‌ای مورد انتقاد قرار می‌گیرند که به اندازه کافی برای مهار این رژیم که مصمم است اطمینان حاصل کند که حماس هرگز نمی‌تواند کاری را که در ۷ اکتبر انجام داد، دوباره انجام دهد، مورد انتقاد قرار می‌گیرند.

هر چه تعداد تلفات در غزه بیشتر شود، حماس می‌تواند خشم بین‌المللی را بیشتر برانگیزد و خود را در مقام قربانی قرار دهد. اما اسرائیل احتمالا در دام حماس افتاده است، با افزایش تلفات و بحران انسانی رو به رشد که اکنون بر افکار منطقه به طور گسترده‌تر تاثیر گذاشته است. نظرسنجی اخیری که موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک انجام داد، نشان می‌دهد که ۹۶‌درصد از جهان عرب بر این باورند که کشور‌های عرب اکنون باید روابط خود را با اسرائیل قطع کنند.

در بریتانیا، دیوید کامرون وزیر امور خارجه، در پارلمان کشورش گفت که نگران است اسرائیل «اقداماتی را انجام دهد که ممکن است ناقض قوانین بین‌المللی باشد.»

در همین حال، بایدن علاوه بر هشدار به ایران، حزب الله و سایر بازیگران محور مقاومت برای دوری از تنش، به رهبران اسرائیل نیز در مورد خشم هشدار داده است و از کابینه جنگی اسرائیل خواسته است که «اشتباهات» آمریکا پس از ۱۱سپتامبر را تکرار نکند. با این حال، بر اساس یک نظرسنجی توسط موسسه دموکراسی اسرائیل، ۷۵‌درصد از یهودیان اسرائیلی فکر می‌کنند که این کشور باید خواسته‌های ایالات متحده برای انتقال به مرحله جنگ با کاهش بمباران شدید در مناطق پرجمعیت را نادیده بگیرد و ۵۷‌درصد از گشایش جبهه دوم در شمال با بردن جنگ به سمت حزب الله حمایت می‌کنند.

علاوه بر این، گالوپ دریافته است که اسرائیلی‌ها ایمان خود را به راه‌حل دو دولتی از دست داده‌اند، به طوری که ۶۵‌درصد از یهودیان اسرائیلی مخالف تشکیل کشور مستقل فلسطین هستند. بنابراین، به نظر می‌رسد که اسرائیل تمایلی به تسلیم شدن ندارد و باور هم ندارد که بتواند از عهده این کار برآید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: آمریکا ایران جنگ قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل قدرت های غربی ایالات متحده حوثی ها یمنی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۳۵۳۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پنج سناریوی عجیب انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا

فرارو- سال ۲۰۲۴ می‌تواند غیرعادی‌ترین انتخابات ریاست جمهوری باشد و از جهاتی نیز همین طور است. با این وجود، احتمال مشخصی وجود دارد که این انتخابات بتواند امریکا را به سوی مسیر‌هایی سوق دهد که پیش‌تر هرگز رخ نداده بود مسیر‌هایی که عواقبی بالقوه فاجعه بار را برای آن کشور به همراه خواهند داشت. در ادامه به پنج سناریوی عجیب و محتمل در این باره خواهیم پرداخت:

۱- ممکن است یک تساوی در آرای الکترال یا کالج انتخاباتی وجود داشته باشد: در میان تحلیلگران سیاسی اتفاق نظر کلی وجود دارد که برنده ریاست جمهوری ۲۰۲۴ توسط هفت ایالت نوسانی تعیین می‌شود که مجموعا ۹۳ رای الکترال دارند: جورجیا (۱۶ رای)، کارولینای شمالی (۱۶)، پنسیلوانیا (۱۹)، میشیگان (۱۵)، ویسکانسین (۱۰)، نوادا (۶) و آریزونا (۱۱). یک نامزد ریاست جمهوری برای پیروزی به ۲۷۰ رای از ۵۳۸ رای الکترال نیاز دارد. بنابراین، اگر دو نامزد هر کدام ۲۶۹ رای کسب می‌کنند به تساوی دست می‌یابند. آبا این امر امکان رخ دادن خواهد داشت؟ بله، اما از زمان تصویب دوازدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده در سال ۱۸۰۴ میلادی که روش انتخاب رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور را اصلاح کرد تنها انتخابات ۱۸۲۴ هیچ برنده‌ای در کالج انتخاباتی نداشت. با توجه به الگو‌های رای گیری فعلی تحلیلگران تصور می‌کنند جو بایدن رئیس جمهور فعلی با احتمال داشتن ۲۲۶ رای الکترال وارد انتخابات می‌شود در حالی که دونالد ترامپ ۲۱۹ رای دارد و در نهایت ۹۳ رای ایالت‌های نوسانی هستند که برنده را تعیین می‌کنند. اگر بایدن پیروز شود و برای مثال ارای الکترال کارولینای شمالی، جورجیا و آریزونا را از آن خود سازد، اما در مقابل ترامپ نیز ارای میشیگان، پنسیلوانیا، ویسکانسین و نوادا را تصاحب کند هر دو ۲۶۹ رای الکترال کسب می‌کنند. در سناریویی دیگر اگر بایدن آرای الکترال ویسکانسین، نوادا، جورجیا و آریزونا را از آن خود سازد و ترامپ برنده آرای پنسیلوانیا، کارولینای شمالی و میشیگان شود باز هم نتیجه ۲۶۹ رای مساوی بود.

۲- نامزد سوم می‌تواند نتیجه انتخابات را تغییر دهد: رابرت اف کندی جونیور نامنزد سوم که بیش‌ترین صحبت در مورد او مطرح شده مستقل است. علاوه بر این، "جیل استاین" نامزد حزب سبز در انتخابات سال ۲۰۱۶ دوباره به دنبال نامزدی به نمایندگی از حزب سبز است و "کورنل وست" مستقل و احتمالا یک نامزد حزب لیبرتارین نیز در عرصه رقابت انتخاباتی حضور خواهند داشت. نامزد‌های سوم یا حزب ثالث برای ورود نام شان به برگه رای هر ایالت فرآیندی را طی می‌کنند. در حال حاضر نام کندی صرفا در فهرست نامزد‌ها برای رای گیری هاوایی، میشیگان، یوتا حضور دارد، اما کارزار کندی اعلام کرده که در شش ایالت دیگر در فاصله‌ای نزدیک با نامزد‌های دیگر قرار دارد. سه ایالت از ایالت‌های ذکر شده میشیگان، کارولینای شمالی و نوادا می‌باشند که ایالت‌های نوسانی هستند. کندی و استاین می‌توانند آرای بیش تری نسبت به حاشیه پیروزی برای بایدن یا ترامپ در یک یا چند مورد از این ایالت‌ها به دست آورند. این وضعیت به طور مشابه پیش‌تر رخ داده بود زمانی که رقابت انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۰ میلادی به فلوریدا رسید. جورج دبلیو بوش با ۵۳۷ رای از "ال گور" معاون رئیس جمهور پیشی گرفت. با این وجود، رالف نادر نامزد حزب سبز ۹۷۴۸۸ رای در فلوریدا به دست آورد. اگر نادر در رقابت حضور نداشت اکثر حامیان او به ال گور رای می‌دادند یا در خانه باقی می‌ماندند و احتمالا ال گور پیروز می‌شد.

تازه‌ترین نتیجه نظرسنجی Real Clear Politics نشان می‌دهد که کندی بین ۷ تا ۹ درصد آرا را در چهار ایالت جورجیا، میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین کسب کرده است. با این وجود، تفاوت در نتایج نظرسنجی‌ها در این باره که حضور کندی بیش‌تر به بایدن آسیب وارد خواهد ساخت یا ترامپ دیده می‌شود. نکته این است که کندی و شاید استاین می‌توانند باعث تاثیرگذاری در شانس بُرد برای نامزد برنده در یک یا چند ایالت شوند.

۳- رای دهندگان "بی وفا" می‌توانند نتیجه را تغییر دهند: در ۴۸ ایالت انتخاب کنندگان به نامزدی رای می‌دهند که برنده ایالت مربوطه خود شده است. دو ایالت دیگر می‌توانند رای را تقسیم کنند. با این وجود، انتخاب کنندگان اصطلاحا "بی وفا" بوده و هستند که به شخصی غیر از برنده ایالت خود رأی داده اند. این اتفاق در طول تاریخ انتخابات امریکا رخ داده است از جمله برای ده نفر (دو جمهوری خواه و هشت دموکرات) در جریان انتخابات ۲۰۱۶ میلادی. سی و سه ایالت از انتخاب کنندگان خود می‌خواهند که به برنده ایالت رای دهند در حالی که ۱۷ ایالت به آن‌ها اجازه می‌دهند رای خود را تغییر دهند، اما ممکن است مجازاتی را برای این منظور اعمال کنند. از میان ایالت‌های نوسانی جورجیا و پنسیلوانیا هیچ قانونی برای منع انتخاب کنندگان بی وفا از رای دادن ندارند در حالی که میشیگان آرای تغییر یافته انتخاب کنندگان بی وفا را شمارش می‌کند. بنابراین، ممکن است در یک تساوی ۲۶۹ رای یک یا چند انتخاب کننده بی وفا بتوانند رای متفاوتی از ایالت خود به صندوق بیندازند و شمارش شود بنابراین آن رای تعیین کننده خواهد بود که کدام نامزد برنده انتخابات است. برخی ممکن است به یاد داشته باشند که "مارتین شین" بازیگر در سال ۲۰۱۶ در آگهی‌ای ظاهر شد و انتخاب کنندگان ترامپ را ترغیب به انجام آن کار کرد.

۴- مجلس نمایندگان ممکن است برنده ریاست جمهوری را تعیین کند: اگر هیچ یک از نامزد‌های ریاست جمهوری ۲۷۰ رای الکترال یا تعداد آرای بیش تری را کسب نکند انتخابات به مجلس نمایندگان منتقل می‌شود جایی که هر ایالت دارای یک رای است. در حال حاضر، جمهوری خواهان مجلس نمایندگان ایالات بیش تری نسبت به دموکرات‌ها را کنتنرل می‌کنند. در نتیجه، در صورتی که آن سناریو عملی شود ترامپ احتمالا برنده خواهد شد. با این وجود، رای گیری نه در مجلس با ترکیب فعلی بلکه در مجلسی که در ژانویه سال ۲۰۲۵ میلادی سوگند یاد می‌کند انجام خواهد شد. مجلس نمایندگان ممکن است در سال آینده تحت کنترل دموکرات‌ها درآید حتی اگر ایالت‌های بیشتری تحت رهبری جمهوری خواهان باشند.

۵- سنا ممکن است معاون رئیس جمهور را به عنوان برنده تعیین کند. بر اساس متمم دوازدهم سنا به معاون رئیس جمهور رای می‌دهد چرا که هر ۱۰۰ سناتور یک حق رای دارند. در حال حاضر سنا توسط دموکرات‌ها کنترل می‌شود، اما ممکن است سال آینده تغییر کند، زیرا تعداد سناتور‌های دموکرات بسیار بیش تری نسبت به جمهوری خواهان در انتخابات حضور دارند. با این وجود، اگر سنا در سال ۲۰۲۵ به طور مساوی ۵۰ به ۵۰ تقسیم شود "کامالا هریس" معاون فعلی، به عنوان رئیس سنا تا زمان تحلیف رای تعیین کننده را خواهد داد. آیا او رای برنده را برای خودش به صندوق می‌اندازد که منجر به ریاست جمهوری یک رئیس جمهور جمهوری خواه و یک معاون دموکرات خواهد شد؟

مطمئنا امکان تحقق تمام سناریو‌های ذکر شده بعید به نظر می‌رسد، اما دست کم می‌توان گفت امکان آن هر چند اندک، اما وجود دارد. با توجه به این که این انتخابات امریکا تاکنون نتای عجیب کم نداشته نمی‌توانید احتمالات ذکر شده را رد کنید.

منبع: هیل